Η απώλεια ενός ή περισσότερων δοντιών μπορεί να επηρεάσει όχι μόνο την εμφάνιση του χαμόγελου αλλά και τη συνολική λειτουργία του στόματος. Τα οδοντικά εμφυτεύματα προσφέρουν μια σταθερή και μακροχρόνια λύση για την αποκατάσταση αυτής της απώλειας, αλλά η απόφαση για την τοποθέτησή τους εξαρτάται από συγκεκριμένα σενάρια και ανάγκες του ασθενούς.
Μία από τις πιο συχνές περιπτώσεις στην οποία συστήνονται εμφυτεύματα είναι η πλήρης εξαγωγή ενός δοντιού που δεν μπορεί να σωθεί λόγω εκτεταμένης τερηδόνας ή καταστροφής του ριζικού συστήματος. Όταν η αποκατάσταση με σφράγισμα ή απονεύρωση δεν είναι εφικτή ή έχει αποτύχει, το εμφύτευμα μπορεί να αντικαταστήσει τη ρίζα και να προσφέρει σταθερή στήριξη σε μια νέα στεφάνη.
Άλλη σημαντική περίπτωση είναι τα κατάγματα δοντιών, ιδίως όταν αυτά συνοδεύονται από βλάβη της ρίζας ή εκτεταμένη απώλεια δομής. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η εξαγωγή του κατεστραμμένου δοντιού ακολουθείται συχνά από την τοποθέτηση εμφυτεύματος, ώστε να αποκατασταθεί η λειτουργικότητα και να διατηρηθεί η ανατομία της γνάθου.
Οι ασθενείς με απώλεια πολλών δοντιών λόγω προχωρημένης περιοδοντικής νόσου αποτελούν μια ακόμη κατηγορία για την οποία τα εμφυτεύματα μπορούν να προσφέρουν ριζική λύση. Η περιοδοντίτιδα, εκτός από την απώλεια των δοντιών, προκαλεί και σταδιακή ατροφία του οστού, με αποτέλεσμα να απαιτείται ενίοτε οστική ανάπλαση προκειμένου να είναι εφικτή η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων.
Τα εμφυτεύματα συστήνονται επίσης σε περιπτώσεις συγγενούς έλλειψης δοντιών, όπου για λόγους γενετικούς δεν έχουν σχηματιστεί ορισμένα μόνιμα δόντια. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορούν να αποτελέσουν ιδανική αποκατάσταση, ιδίως όταν υπάρχει ικανοποιητικός οστικός όγκος από νωρίς.
Ακόμη και σε ηλικιωμένα άτομα, τα εμφυτεύματα αποτελούν ασφαλή λύση, εφόσον δεν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα υγείας. Η ηλικία δεν αποτελεί αντένδειξη, εφόσον ο ασθενής διαθέτει καλή γενική και στοματική υγεία. Συχνά προσφέρουν σημαντική βελτίωση της ποιότητας ζωής, αφού επιτρέπουν τη σταθερή στήριξη μιας τεχνητής οδοντοστοιχίας και αποκαθιστούν τη δυνατότητα μάσησης.
Τέλος, τα εμφυτεύματα ενδείκνυνται όταν ο ασθενής επιθυμεί μία λύση που να μη βασίζεται στα διπλανά δόντια, όπως συμβαίνει με τις γέφυρες, ή όταν θέλει να αποφύγει τις κινητές προσθέσεις που ενδέχεται να προκαλούν δυσφορία ή αβεβαιότητα κατά την ομιλία ή το φαγητό.
Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση για την τοποθέτηση εμφυτεύματος πρέπει να λαμβάνεται μετά από ενδελεχή αξιολόγηση από εξειδικευμένο οδοντίατρο, ο οποίος θα συνεκτιμήσει την κατάσταση της στοματικής κοιλότητας, το ιστορικό υγείας και τις προσδοκίες του ασθενούς. Τα εμφυτεύματα, όταν τοποθετηθούν με σωστό σχεδιασμό και φροντίδα, μπορούν να αποτελέσουν την πλέον αξιόπιστη λύση για την αποκατάσταση της οδοντικής απώλειας.