Σημάδια που δείχνουν ότι μπορεί να χρειάζεστε οδοντικά εμφυτεύματα

Κάποια στιγμή στη ζωή μας, οι περισσότεροι θα έρθουμε αντιμέτωποι με την απώλεια ενός δοντιού. Η απώλεια αυτή μπορεί να συμβεί για διάφορους λόγους και οι συνέπειές της έχουν πολύ σημαντικές ψυχολογικές και σωματικές επιπτώσεις. Αφήνοντας τα κενά ανάμεσα στα δόντια απεριποίητα επηρεάζεται η εμφάνιση, το χαμόγελό μας και φυσικά η υγεία μας.

Σαφώς και πρέπει να δρούμε προληπτικά και να φροντίζουμε τα δόντια μας, στη χειρότερη περίπτωση όμως που φτάσουμε να έχουμε απώλεια ενός δοντιού, η αντικατάστασή του μέσω εμφυτεύματος αποτελεί την καλύτερη λύση.

Σε περίπτωση που χάσουμε ένα δόντι λοιπόν δημιουργείται ένα κενό στην οδοντοστοιχία. Τα δόντια που βρίσκονται δίπλα σε αυτά τα κενά τείνουν να στραβώνουν και να μετακινούνται, γεγονός που με τη σειρά του δημιουργεί μια γενική αποσταθεροποίηση και των υπόλοιπων δοντιών. Αν αυτή η κατάσταση συνεχίσει χωρίς αντιμετώπιση, οδηγεί σε αλλαγές στο πάτημα των δοντιών και τελικά στην απώλεια ακόμη περισσότερων.

Την ίδια στιγμή, ενδέχεται να υπάρχει και υποχώρηση της γνάθου και των ούλων. Η γνάθος διατηρεί το σχήμα της με την βοήθεια των δοντιών, από τα οποία δέχεται διαρκώς ερεθίσματα. Αν το κενό παραμείνει, η γνάθος χάνει τα ερεθίσματά της και μέσα σε λιγότερο από 12 μήνες ξεκινά να υποχωρεί.

Στην περίπτωση που υπάρχει τερηδόνα σε πολύ βαθύ σημείο και μια απονεύρωση δεν καταφέρει να σώσει το δόντι, παρατηρείται έντονος πόνος ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Πιο συχνά εμφανίζεται στη μάσηση σκληρής τροφής ή στην κατανάλωση παγωμένων υγρών. Ο πόνος αυτός συνήθως σηματοδοτεί ότι παρά τις προσπάθειες, το δόντι πρέπει να αφαιρεθεί εντελώς και να αντικατασταθεί από ένα εμφύτευμα.

Άλλο ένα σημείο του στόματος που υποδεικνύει ότι χρειάζεστε εμφυτεύματα, είναι τα ούλα. Συγκεκριμένα, αν παρατηρηθεί χρόνιο πρήξιμο των ούλων γύρω από ένα δόντι ή περιοδοντική νόσος, όπου τα ούλα ματώνουν και εμφανίζουν κινητικότητα. Αν μάλιστα ή περιοδοντική νόσος έχει φτάσει σε προχωρημένο στάδιο, η φλεγμονή μπορεί να οδηγήσει σε υποχώρηση του κόκκαλου της γνάθου, το οποίο στηρίζει τα δόντια. Τα ούλα με τη σειρά τους υποχωρούν ακόμη περισσότερο και τα δόντια χάνουν το στήριγμά τους και πέφτουν.

Η περίπτωση αυτή αποτελεί και μεγάλη πρόκληση για την τοποθέτηση εμφυτεύματος, διότι δεν έχει απομείνει αρκετό οστό, επάνω στο οποίο μπορεί το νέο δόντι να τοποθετηθεί, οπότε και εφαρμόζονται τεχνικές ανάπλασης των οστών της γνάθου.

Πολλοί ασθενείς που επιλέγουν οδοντοστοιχίες, ενδέχεται κάποια στιγμή να παρατηρήσουν χαλάρωση. Στην περίπτωση αυτή, το ιδανικό θα ήταν να γίνει αντικατάσταση με εμφυτεύματα, καθώς προσφέρουν μια πιο σταθερή και μακροχρόνια λύση, με λιγότερες επιπλοκές.

Τέλος, τα εμφυτεύματα ενδείκνυνται σε περίπτωση ατυχήματος, όπου το δόντι έχει καταστραφεί ή έχει ραγίσει. Σε τέτοιες περιστάσεις προτείνεται είτε εμφύτευμα, είτε γέφυρα. Αν μάλιστα το δόντι σπάσει κοντά στα ούλα, η εξαγωγή του και η τοποθέτηση εμφυτεύματος αποτελεί τη μοναδική λύση.