Μια όμορφη οδοντοστοιχία αποτελούσε σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας ένδειξη ομορφιάς και καλής υγείας. Η σημασία που αποδίδουν οι άνθρωποι στο χαμόγελο, οδήγησε στην εφεύρεση διαφόρων λύσεων αποκατάστασης δοντιών, που τελικά οδήγησαν στα οδοντικά εμφυτεύματα. Σαφώς, ο τομέας των οδοντικών εμφυτευμάτων έχει διανύσει πολύ δρόμο από εκείνες τις πρώτες ημέρες. Ας δούμε λοιπόν την ιστορική πορεία που είχε αυτή η τόσο σημαντική ανθρώπινη εφεύρεση.

Τα εμφυτεύματα στα αρχαία χρόνια

Τα εμφυτεύματα εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην Κίνα, όπου έχουν βρεθεί σκαλισμένοι πίροι από ξύλο μπαμπού οι οποίοι στερεώνονταν στο οστό του στόματος για να αντικαταστήσουν τα χαμένα δόντια, πριν από 4.000 χρόνια.

Περίπου 2.000 χρόνια μετά, οι Αιγύπτιοι υιοθέτησαν μια παρόμοια πρακτική σκαλίζοντας πολύτιμα μέταλλα και κολλώντας τα στο οστό της γνάθου. Η πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση τεχνητού μεταλλικού εμφυτεύματος βρέθηκε στο σώμα ενός Αιγύπτιου βασιλιά, ο οποίος έζησε περίπου το 1.000 π.Χ. Αρχαιολόγοι έχουν επίσης βρει πολλά κρανία με μεταμοσχευμένα δόντια κατασκευασμένα από ελεφαντόδοντο ή σπάνιους πολύτιμους λίθους όπως ο νεφρίτης.

Πώς έχει αλλάξει ο σχεδιασμός των οδοντικών εμφυτευμάτων με την πάροδο του χρόνου;

Μέχρι να φτάσουμε στα σύγχρονα εμφυτεύματα τιτανίου, ένα από τα κύρια ζητήματα με τα οδοντικά εμφυτεύματα ήταν η απόρριψή τους από τον οργανισμό. Τον 18ο αιώνα, ερευνητές προσπάθησαν να λύσουν αυτό το πρόβλημα πειραματιζόμενοι με ένα κράμα χρυσού. Δυστυχώς, τα πειράματα αυτά ήταν μια τεράστια αποτυχία – αλλά άνοιξαν τις πόρτες για πιο γόνιμη έρευνα τα επόμενα χρόνια.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1900, οι γιατροί χρησιμοποίησαν διάφορα υλικά στην προσπάθεια αντικατάστασης χαμένων δοντιών, αλλά κανένα από αυτά δεν κατάφερε να δώσει μόνιμα αποτελέσματα.

Το 1913, ο Dr. EJ Greenfield δοκίμασε να χρησιμοποιήσει για τη διαδικασία χρυσό 24 καρατιών. Στη συνέχεια, δύο αδέλφια, οι οδοντίατροι Alvin και Moses Strock, πειραματίστηκαν με ένα νέο υλικό που ονομαζόταν Vitallium, αφού διαπίστωσαν ότι χρησιμοποιούνταν σε εμφυτεύματα οστού ισχίου. Τα εμφυτεύματα αυτά αποδείχθηκαν πιο ανθεκτικά από τα προηγούμενα μοντέλα και τα αδέρφια Strock αναγνωρίστηκαν ως οι πρώτοι που τοποθέτησαν με επιτυχία ένα εμφύτευμα στο οστό της γνάθου.

Πότε έγιναν δημοφιλή τα οδοντικά εμφυτεύματα;

Ο Dr. Per-Ingvar Brånemark ανακάλυψε τυχαία ότι τα εμφυτεύματα κατασκευασμένα από τιτάνιο είχαν καλύτερο ποσοστό επιτυχίας. Έτσι το 1965, μετά από περαιτέρω πειραματισμούς, χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τιτάνιο για να αντικαταστήσει το χαμένο δόντι ενός ασθενή του. Η επιτυχής αυτή αντικατάσταση αποτέλεσε επανάσταση στη βιομηχανία οδοντικών εμφυτευμάτων. Χάρη στον Dr. Per-Ingvar Brånemark, τα οδοντικά εμφυτεύματα έχουν φτάσει με τα χρόνια να γίνουν αυτό που όλοι γνωρίζουμε σήμερα.

Τα Εμφυτεύματα σήμερα

Τα οδοντικά εμφυτεύματα σήμερα κατασκευάζονται από υψηλής ποιότητας τιτάνιο και διαμορφώνονται έτσι ώστε να μπορούν να τοποθετηθούν με ασφάλεια στα οστά της γνάθου. Μια βίδα από κράμα τιτανίου στερεώνεται στο οστό της γνάθου και στη συνέχεια συγκολλάται σε αυτό κατά τη διάρκεια της επούλωσης. Στη συνέχεια τοποθετείται η στεφάνη πάνω από τη βίδα. Αυτή η διαδικασία εξακολουθεί να είναι η αποτελεσματικότερη και πιο πετυχημένη μέθοδος τοποθέτησης εμφυτευμάτων.